Ogrody na zmieniający się klimat - mniej podlewania, więcej bioróżnorodności.

Zdjęcie: Daniel Gimbel 

Do niedawna ideałem ogrodu był ogród angielski z bujną, soczyście zieloną roślinnością (trzeba wiedzieć, że w Anglii łagodniejszy klimat z większą liczbą opadów czyni ogrodnictwo sztuką nieco łatwiejszą).

Jednak w wyniku zmian klimatycznych z każdym rokiem zmniejsza się ilość wody.  Zmienia się przyroda, a co za tym idzie - zmieniają się cechy roślin, a wraz z nimi cechy siedlisk ludzkich, które próbują dostosować się tych warunków.

Odpowiedzią na te zmiany są nowe style i nurty w projektowaniu ogrodów i krajobrazu, np.: 

• zrównoważone łąki bylinowe i rabaty preriowe - Dutch Wave (Europa), New Perennial Movement (USA)

• ogrody suche / ogrody żwirowe - xeriscaping (po grecku "xeros" - suchy)

• ogrody leśne;

• ogrody deszczowe;

• ogrody permakulturowe.

Ogrody projektowane w ten sposób redukują nadmierną, niewykorzystaną powierzchnię trawnika i w ten sposób minimalizują potrzebę korzystania z wody i nawozów. Dobierane są głównie gatunki rodzime, co nie powoduje konieczności stosowania wielu zabiegów pielęgnacyjnych, aby utrzymać rośliny w dobrej kondycji.

Jeżówka purpurowa Echinacea purpurea nie jest najtrwalszą odmianą jeżówki, ale może się rozsiewać, a jej zaschnięte kwiatostany będą zdobiły ogród także zimą. Zdjęcie: amy lynn grover 

Rośliny dobiera się również w sposób jak najbardziej dopasowujący się do warunków występujących na konkretnej działce i w jej otoczeniu - w ten sposób kompozycja wpisuje się w otaczający krajobraz i nie jest wyrwana z kontekstu. Takie podejście jest korzystne nie tylko z ekologicznego, ale i estetycznego punktu widzenia.